Eigenschappen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Farmacokinetiek bij kinderen

Bumetanide ondergaat zowel renale als niet renale eliminatie, gemiddeld wordt 34% van de dosis onveranderd in de urine terug gevonden ( Marshall et al).
De klaring neemt toe met toenemende postnatale leeftijd, van 0.2- 1.0 ml/min/kg bij prematuren neonaten tot 2.7 ± 1.9 ml/min/kg bij zuigelingen (Lopez et al, Sullivan et al).
Gemiddelde eliminatie halfwaardetijd bij prematuren: 6- 7 uur (range 4- 19 uur).
Uit de studie van Sullivan et al blijkt dat de eliminatie halfwaardetijd exponentieel af nam in de eerste levensmaand, dit voornamelijk door de toegenomen klaring. Gemiddelde eliminatie halfwaardetijd bij zuigelingen: 2.3 ± 1.4 uur

Label dosisadvies Kinderformularium

Off-label

Toon SmPC tekst Toon SmPC tekst

Beschikbare toedieningsvormen/sterktes

Overige info toediening/beschikbaarheid

Informatie over geneesmiddeltekorten

Doseringen

Diureticum bij oedeem
Oraal 1 maand tot 18 jaar [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] 0,01 - 0,1 mg/kg/dosis 1-4 maal daags. Max: 0,2mg/kg/dosis, maar niet hoger dan 10 mg/dag. Intraveneus 1 maand tot 18 jaar [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] 0,01 - 0,1 mg/kg/dosis 1-4 maal daags. Max: 0,2mg/kg/dosis, maar niet hoger dan 10 mg/dag. In 1-2 minuten inspuiten

Nierfunctiestoornissen bij kinderen > 3 maanden

Aanpassingen als volgt:

GFR 50-80 ml/min/1.73 m2

Aanpassing niet nodig.

GFR 30-50 ml/min/1.73 m2

Aanpassing niet nodig.

GFR 10-30 ml/min/1.73 m2

Aanpassing niet nodig.

GFR < 10 ml/min/1.73 m2

Een algemeen doseeradvies wordt niet gegeven

Klinische gevolgen

Bij verminderde nierfunctie moet bumetanide vaak hoger worden gedoseerd om een voldoende diuretisch effect te verkrijgen.

Bijwerkingen bij kinderen

In hoge doseringen en bij langdurig gebruik gehoorbeschadiging en elektrolytstoornissen met name hypokaliëmie, hypomagnesiëmie. Extra voorzichtigheid is geboden bij het tegelijkertijd gebruik van andere ototoxische geneesmiddelen (oa. Aminoglycosiden, Indomethacine, Amfotericine B). Dehydratie kan vooral bij kinderen leiden tot trombo-embolische processen of collaps. Bij prematuren is ook een stijging van de serum creatinine gehalte, totale billirubine en directe billirubine waargenomen.

 

Bijwerkingen algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Vaak (1-10%): elektrolytenstoornissen (waaronder hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypochloremie, hypomagnesiëmie en hyperkaliëmie). Duizeligheid, (orthostatische) hypotensie, lethargie, somnolentie, hoofdpijn. Buikpijn, misselijkheid. Spierspasmen, (spier)pijn. Mictiestoornis. Vermoeidheid (asthenie, malaise).

Soms (0,1-1%): beenmergfalen, pancytopenie, trombocytopenie, leukopenie (waaronder neutropenie, agranulocytose), anemie. Dehydratie, diabetes mellitus, hyperglykemie, hypoglykemie, hyperurikemie, jicht. Syncope. Gehoorstoornis. Pijn op de borst. Dyspneu, hoesten. Braken, diarree, obstipatie, flatulentie, dorst, droge mond. Huiduitslag, dermatitis, eczeem, urticaria, jeuk, fotosensibilisatie. Nierfunctiestoornis (waaronder nierfalen). Perifeer oedeem.

Verder zijn gemeld: allergische reacties, metabole alkalose, bradycardie, tachycardie, cholestase, geelzucht, encefalopathie bij reeds bestaande leveraandoening.

Meld bijwerkingen bij kinderen altijd bij Lareb

• Bij kinderen worden veel geneesmiddelen off-label gebruikt. Alle ervaringen zijn belangrijk om te melden om zo meer kennis te verzamelen en te delen
• Ook wanneer u niet zeker weet of de bijwerking echt door het geneesmiddel komt

Meld hier

Contra-indicatie algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Ernstige elektrolytendepletie (kaliumdeficiëntie). Aanhoudende anurie. Hepatogene encefalopathie. Injectie tevens: overgevoeligheid voor formaldehyde.

Waarschuwingen en voorzorgen bij kinderen

Voorzichtigheid is geboden bij neonaten met hyperbillirubinemie. In verband met de langere halfwaardetijd bij prematuren, dient de keerdosering niet overschreden te worden. Mede gezien het ontbreken van een dosiseffect relatie van doseringen boven 0,2 mg/kg worden hogere doseringen afgeraden: Bij doseringen hoger dan 0,2 mg/kg wordt slechts een zeer geringe toename van de diurese gezien, maar neemt het risico op electrolyt problemen en ototoxiciteit toe. 

Waarschuwingen en voorzorgen algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Vanwege een gewijzigde farmacokinetiek en -dynamiek kan bij oudere patiënten en bij patiënten met een gestoorde lever- of nierfunctie een afname van het diuretisch effect optreden met meer kans op bijwerkingen. Voorzichtig bij ernstige leverinsufficiëntie of hypotensie. Bij langdurig gebruik of hoge dosering regelmatig het elektrolytengehalte bepalen, vooral bij patiënten met andere aandoeningen (bv. levercirrose) of bij combinatie met medicijnen die samenhangen met hypokaliëmie of hyponatriëmie. Bij bestaande of latente diabetes mellitus in het begin van de therapie regelmatiger de bloedglucosewaarden controleren. Sterke diurese kan bij een gestoorde nierfunctie een (reversibele) nierfunctievermindering veroorzaken. Een adequate vochttoevoer is bij dergelijke patiënten noodzakelijk. Bij aanzienlijke toename van het ureum-of creatininegehalte in het bloed of bij oligurie de toediening staken. Bij een geringe urinewegobstructie (bv. prostaathypertrofie) kan acuut urineretentie optreden. Vooral bij ouderen in het begin van de behandeling laag doseren omdat abrupte diurese kan leiden tot hypovolemie en circulatoire insufficiëntie. Bij ernstig hartfalen extra controleren. Bij bekende overgevoeligheid voor sulfonamiden is de kans op bumetanide-overgevoeligheid mogelijk verhoogd. Tijdens het bewaren van de injectievloeistof kan formaldehyde gevormd worden; wees voorzichtig omdat formaldehyde anafylactische reacties kan veroorzaken. Vanwege onvoldoende gegevens niet toepassen bij kinderen. Bumetanide kan een positieve uitslag geven in een dopingtest.
 

Interacties Bron: KNMP/Informatorium Medicamentorum

Relevant: het risico op nefrotoxiciteit door cisplatine kan worden verhoogd.

Interacties lisdiuretica algemeen

Relevant: NSAID's veroorzaken water- en zoutretentie, waardoor hartfalen kan optreden of verergeren. Dit effect kan al optreden binnen enkele dagen na start van het NSAID en is vooral van belang bij ernstig hartfalen. De combinatie wordt bij voorkeur vermeden; als dit niet mogelijk is, moet de nierfunctie worden gecontroleerd en te sterke ontwatering worden vermeden.

Er bestaat risico op plotselinge hypotensie wanneer een RAAS-remmer wordt toegevoegd aan therapie met een lisdiureticum; tevens kan nierinsufficiëntie optreden. Bij toevoeging aan een lisdiureticum moet de startdosering van de RAAS-remmer worden verlaagd; tijdelijk staken van het lisdiureticum is niet gewenst bij hartfalen.

De toxiciteit van lithium kan toenemen doordat de uitscheiding wordt geremd.

Gevaarlijke hypokaliëmie kan optreden bij combinatie met acetazolamide; bij voorkeur wordt ook een kaliumsparend diureticum of een kaliumzout toegevoegd.
Bij combinatie met ketanserine kunnen ernstige hartritmestoornissen optreden, het risico hierop is verhoogd bij hypokaliëmie.

Bij combinatie met carbamazepine of oxcarbazepine kan hyponatriëmie optreden.

De absorptie wordt verminderd door gelijktijdige inname met colestyramine. Het lisdiureticum moet ten minste 4 uur vóór colestyramine worden ingenomen.
Niet relevant: bij optreden van hypokaliëmie wordt de toxiciteit van digoxine versterkt.
Geen interactie: in de literatuur is onvoldoende onderbouwing voor interactie van lisdiuretica met aminoglycosiden.
Niet beoordeeld: bij optreden van hyperglykemie kan het effect van bloedglucoseverlagende middelen worden verminderd.
De werking van niet-depolariserende spierrelaxantia wordt versterkt.
Combinatie met corticosteroïden kan tot overmatig kaliumverlies leiden.

 

 

SULFONAMIDEN
	Furosemide Lasix	C03CA01

Referenties

1. Oliveros M, et al, The use of bumetanide for oliguric acute renal failure in preterm infants, Pediatr Crit Care Med, 2010, Jul 9
2. Marshall JD, et al, Pharmacokinetics and pharmacodynamics of bumetanide in critically ill pediatric patients, J Clin Pharmacol, 1998, Nov;38(11), 994-1002
3. Lopez-Samblas AM, et al, The pharmacokinetics of bumetanide in the newborn infant., Biol Neonate, 1997, 72(5), 265-72
4. Sullivan JE, et al, Dose-ranging evaluation of bumetanide pharmacodynamics in critically ill infants, Clin Pharmacol Ther, 1996, Oct;60(4), 424-34
5. Sullivan JE, et al, Analysis of the variability in the pharmacokinetics and pharmacodynamics of bumetanide in critically ill infants, Clin Pharmacol Ther, 1996, Oct;60(4), 414-23
6. Sullivan JE, et al, Pharmacokinetics of bumetanide in critically ill infants, Clin Pharmacol Ther, 1996, Oct;60(4), 405-13
7. Walker PC, et al, The bilirubin-displacing capacity of bumetanide in critically ill neonates, Dev Pharmacol Ther, 1988, 11(5), 265-72
8. Ward OC, et al, Bumetanide in heart failure in infancy, Arch Dis Child, 1977, Nov;52(11), 877-82
9. ZorgInstituut Nederland, Farmacotherapeutisch Kompas (Eigenschappen, Contra-Indicaties, Bijwerkingen, Waarschuwingen en Voorzorgen)., Geraadpleegd 04 jan 2016
10. Informatorium Medicamentorum, (Interacties, nierfunctiestoornissen), Geraadpleegd 08 jan 2018

Wijzigingen

• 04 januari 2016 14:20: De wetenschappelijke literatuur over de toepassing van bumetanide bij kinderen is opnieuw beoordeeld. Dit heeft alleen geleid tot de herziening van het doseeradvies bij nierfunctiestoornissen.