Setmelanotide is een peptide-analoog van het natuurlijk voorkomende alfamelanocytstimulerend hormoon (α-MSH). Het bindt aan en activeert de MC4-receptor. MC4-receptoren in de hypothalamus zijn betrokken bij de regulering van honger, verzadiging en energieverbruik. Bij genetische vormen van obesitas, waaronder POMC- en LEPR-deficiëntie, is er onvoldoende activering van de MC4-receptor. Setmelanotide kan de activiteit van de MC4-receptorroute vermoedelijk herstellen door middel van een verminderde calorische inname en een verhoogd energieverbruik.
Simulaties van de populatie-PK-analyses wijzen op iets hogere blootstelling bij jongere patiënten (die ook een lager lichaamsgewicht hebben). [SmPC]
Inj vlst 10 mg/ml
Obesitas en de beheersing van honger, veroorzaakt door deficiƫntie van leptinereceptoren (LEPR) of pro-opiomelanocortine (POMC), waaronder PCSK-1 deficiƫntie | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Bardet-Biedl syndroom | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Volgens de fabrikant bij ernstige nierfunctiestoornis:
POMC-deficiëntie, waaronder PCSK1- en LEPR-deficiëntie
Bij Bardet-Biedl syndroom
als na de aanvangsdosis een volgende dosisniveau niet wordt verdragen, dient de dosis weer te worden verlaagd naar het vorige dosisniveau. Als de verlaagde dosis wordt verdragen moet de dosistitratie weer worden gevolgd.
De frequentie, het type en de ernst van de bijwerkingen in de volwassen en pediatrische populaties zijn vergelijkbaar
Bij meer dan 10% van de patiënten: hyperpigmentatiestoornissen (incidentie ong. 51%; vooral binnen 2-3 weken na het begin van de behandeling, reversibel na stopzetten van de therapie), reacties op de injectieplaats (zoals erytheem, jeuk, zwelling, verharding en pijn), misselijkheid en hoofdpijn.
Bij 1-10%: jeuk, huiduitslag, droge huid, erytheem, overmatig zweten, vermoeidheid, asthenie, pijn, koude rillingen, braken, diarree, buikpijn, droge mond, dyspepsie, obstipatie, winderigheid, abdominaal ongemak, duizeligheid, spontane en toegenomen peniserectie (indien dit langer dan 4 uur aanhoudt, dient er een arts geraadpleegd te worden), depressie, seksuele opwindingsstoornis (bij de man), slapeloosheid, moedervlekken, rugpijn, spierpijn, spierspasmen, oogwitverkleuring en draaiduizeligheid.
Bij minder dan 1%: dermale cyste, huidontsteking, nagelaandoening, kaalheid, pijn op de borst, temperatuurintolerantie, koud en warm gevoel, tandvleesverkleuring, opgezette buik, overmatig speeksel, slaperigheid, hyperesthesie, migraine, reuk en smaakstoornis, seksuele opwindingsstoornis (bij de vrouw), genitaal ongemak, genitale aandoening (bij de vrouw), genitale hyperesthesie, ejaculatiestoornis, verminderd of verhoogd libido, slaapstoornis, atypische moedervlekken, moedervlekken in het oog, gewrichtsklachten, borstpijn, geeuwen, geelzucht (oog) en opvliegers.
Vorming van antilichamen tegen setmelanotide is opgetreden bij ong. 68% van de patiënten. Er is echter onvoldoende bewijs voor een effect van antilichamen tegen setmelanotide.
Meld bijwerkingen bij kinderen altijd bij Lareb
Beoordeel bij kinderen in de groei periodiek de invloed van gewichtsverlies op de groei en rijping. Controleer lengte en gewicht met behulp van passende groeicurven op basis van leeftijd en geslacht.
Verricht vóór en tijdens de behandeling jaarlijks een huidonderzoek van het hele lichaam, om reeds bestaande en nieuwe huidpigmentlaesies te controleren. Het farmacologische effect van setmelanotide kan leiden tot gegeneraliseerde toegenomen huidpigmentatie en donkere verkleuring van reeds bestaande naevi.
Controleer de hartslag en bloeddruk bij ieder medisch bezoek tijdens de behandeling (ten minste elke 6 maanden).
Instrueer mannelijke patiënten bij een langdurige erectie (> 4 uur), met spoed een arts te raadplegen voor een eventuele behandeling van priapisme. Spontane erecties zijn gemeld in klinisch onderzoek.
Controleer patiënten met depressie tijdens ieder medisch bezoek gedurende de behandeling (ten minste elke 6 maanden). Overweeg de behandeling te staken bij zelfmoordgedachten of suïcidaal gedrag. In klinisch onderzoek is depressie gemeld.
Beoordeel bij kinderen in de groei periodiek de invloed van gewichtsverlies op de groei en rijping. Controleer lengte en gewicht met behulp van passende groeicurven op basis van leeftijd en geslacht.
Er is geen onderzoek naar interacties uitgevoerd. Uit in-vitro-onderzoek bleek dat setmelanotide een laag potentieel heeft voor farmacokinetische interacties met CYP-transporters en plasma-eiwitbinding
Deze pagina geeft een overzicht van geneesmiddelen uit dezelfde ATC groep. Let op: Dit betekent niet per definitie dat deze middelen onderling uitwisselbaar zijn.